İşverenle İlgili Düzenlemeler

4697 sayılı Kanunun 4. maddesiyle 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunun 40. maddesine eklenen 9 numaralı bendi hükmü gereği olarak "İşverenler tarafından ücretliler adına bireysel emeklilik sistemine ödenen katkı paylan" safı kazancın tespit edilmesi aşamasında kayıtlara gider olarak intikal ettirilebilecektir. Ancak gerek işverenler ve gerekse ücretliler tarafından bireysel emeklilik sistemine ödenen ve vergi matrahının tespitinde dikkate alınan katkı paylarının toplamı ödendiği ayda elde edilen ücretin yüzde 10'unu geçemeyecektir.[1]

Vergi hukuku açısından ücret tanımı Gelir Vergisi Kanunu'nun 61. maddesinde yapılmış bulunmaktadır. Buna göre ücret "işverene tabi ve belirli bir işyerine bağlı olarak çalışanlara hizmet karşılığında verilen para ile sağlanan ve para ile temsil edilebilen menfaatlerdir.[2]

Ücretin ödenek, tazminat, kasa tazminatı (mali sorumluluk tazminatı) tahsisat, zam, avans, aidat, huzur hakkı, prim, ikramiye, gider karşılığı veya başka adlar altında ödenmiş olması veya bir ortaklık münasebeti niteliğinde olmamak şartı ile kazancın belli bir yüzdesi şeklinde tayin edilmiş bulunması onun mahiyetini değiştirmez.

---

[1] 4697 Sayılı Kanun md 4, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu md 40.

[2] Ömer Kaya, Bireysel Emeklilik Sisteminde Elde Edilen Gelirin Vergilendirilmesi, (Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Bankacılık ve Sigortacılık Enstitüsü Sigortacılık Bölümü, 2004), s.72.